Masterproef: Partnerinteracties, relationele en seksuele tevredenheid in het postpartum

25/01/2022

Auteur: Eva Straus
Promotor: Prof. Dr. Paul Enzlin
Masterproef aangeboden tot het behalen van de graad van Master in de seksuologie

Abstract

De volledige masterproef vind je hier: https://www.seksuologen-vlaanderen.be/wp-content/uploads/2022/01/Definitieve_Masterthesis_Eva_Straus.pdf

De geboorte van een kind is voor ouders een belangrijke levensgebeurtenis die vaak gepaard gaat met veranderingen in hun relatie en seksueel leven. Door de veeleisende zorg voor de baby worden ouders geconfronteerd met de uitdaging om, ondanks het nieuwe gezinslid, elkaar als romantische partners niet uit het oog te verliezen. Veranderingen in het postpartum op individueel maar ook op koppelniveau kunnen resulteren in een daling van de relationele en seksuele tevredenheid bij ouders. Deze tevredenheid kan mogelijk verklaard en gefaciliteerd worden door de manier waarop de partners met elkaar omgaan. De kwaliteit van deze partnerinteracties speelt een cruciale rol in het behouden van een bevredigende relatie. De beperkte hoeveelheid literatuur over de rol van deze partnerinteracties voor de relationele en seksuele tevredenheid bij ouders in het eerste jaar postpartum is de aanleiding geweest tot het schrijven van deze masterproef. Dit onderzoek tracht om op volgende onderzoeksvraag een antwoord te bieden: Wat is het verband tussen partnerinteracties en relationele en seksuele tevredenheid in het postpartum?

Aan de hand van een kwantitatief vragenlijstonderzoek werden gegevens verzameld bij 54 heteroseksuele koppels met een baby van drie tot twaalf maanden oud. Het DIADICS Model van Prekatsounaki et al. (2021) lag hierbij aan de basis van de verschillende interactierollen die onderzocht werden op drie domeinen: seksualiteit, affectiviteit en cognitie. Deze interactierollen werden, via analyses op persoonsniveau en een dyadische analyse volgens het Actor-Partner Interdependence Model, in verband gebracht met de relationele en seksuele tevredenheid van de ouders. Door de gegevens van beide partners aan elkaar te koppelen, werden naast intrapersoonlijke processen ook interpersoonlijke processen bestudeerd.

Onze resultaten geven aan dat de relationele en seksuele tevredenheid van vaders en moeders zowel door de eigen rol in de interacties met hun partner (actor-effecten) als door de bijdrage van hun partner aan deze interacties (partner-effecten) kunnen worden beïnvloed. Allereerst is gebleken dat voor zowel vaders als moeders het ervaren van intimiteit in de relatie essentieel is voor het behouden van de relationele tevredenheid. Intimiteit is de ervaring van affectie en aantrekkingskracht waardoor een gevoel van verbondenheid en liefde ontstaat, en waarin er plaats is voor seksuele en sensuele affectie met fysiek contact. Daarnaast vonden we dat de mate waarin partners elkaar zowel op seksueel, affectief als cognitief vlak als responsief ervaren, hun relationele en seksuele tevredenheid kan voorspellen. Tenslotte bleek zelfexpansie, gerealiseerd door samen met je partner nieuwe activiteiten uit te proberen, zowel de relationele als seksuele tevredenheid van ouders te verhogen.

We kunnen concluderen dat relationele en seksuele tevredenheid het resultaat zijn van verschillende complexe intra- en interpersoonlijke relatieprocessen. In de toekomst kan longitudinaal onderzoek deze bevindingen verder verfijnen door op meerdere meetmomenten in het postpartum de partnerinteracties in kaart te brengen en deze te verbinden met de tevredenheid. Ouders prenataal en postnataal informeren over het belang van intimiteit, zelfexpansie en responsiviteit in hun relatie en ze begeleiden in het omgaan met deze stressvolle levensgebeurtenis, kan hen beschermen tegen de relationele uitdagingen die het ouderschap met zich meebrengt.